Hayatım Çiçek, Böcek, Kanaviçe..

Dört kişilk bir aile olduktan sonra buralara uğramaya pek vaktim olmadı.
Günlerim o kadar dolu geçiyor ki eksikliğini hissetmedim desem yeridir..

Sadece o kadar uzun zaman emek harcadığım sayfam elimden gitmesin diye arada bir buraya girip kontrol ettim.

Eski tadı tuzu yok gibi blogların, ziyaretler, yorumlar, okunurluklar azaldı.. sebebi de blogların yerini instablogların alması.. paylaşmak istediği herhangi bir şeyi, yaklaşık 10 cümleyle ve bir kaç fotoğrafla anlatmak yetiyor.. Bende instagramı fazlaca kullananlardanım.. Ama bir taraftan da uzun uzun yazmayı seviyorum, klavyenin tuşlarına elim değecek.. telefonla özet geçmek pek bana göre değil..

Zamanımız mı azaldı yoksa şimdiki zamanın getirdiği herşeyleri yetiştirme çabası mı bunlara sebep olan bilemiyorum..

Pinterestten Alıntıdır.

..........................
Bizim ufaklık gelmeden önce Ataşehir'de nakış ve kanaviçe kursuna gitmiştim.. Hamilelik, kızımın okulu derken bir kaç nakış tekniği dışında pek birsey öğrenemedim.. ama öğrendiklerimi de unutmamak için ufak tefek uğraşlar aradım.. Son zamanlarda da kanaviçeye merak saldım.. Rengarenk şablonlar, modeller arasında kaybolmamak elde değil..

İnternet aleminin bize sunduğu yeniliklerle youtube da kanaviçe videoları seyrederek, bu işe gönül vermiş, yıllarını harcamış kişilere ulaşarak, iyi kötü bilgi ve fikir sahibi oldum.. hala yolun çok çok başındayım.. öğrenmem gereken ne teknikler ne şablonlar var kimbilir.. Dileğim bir gün yıllarını emeğini harcamış kişilerden olmak.

Sayfamı şablonlarla, kanaviçe modellerle doldurmayacagım..
Okunur veya okunmaz bilemiyorum..
Ben yine buralar da hayattan parçalarla da devam edeceğim..