30 yıl önce bugün...

ben bilmiyorum ailem anlatıyor, hava o zamanlarda da bugün ki gibi soğukmuş Ankara'da... sıkıntılı bir süreçten sonra ben dünyaya gelmişim...  aileye katıldıktan sonra bu sıkıntılı süreç bi süre daha devam etmiş ya neyse... o zamanlar hastane ziyaretleri şimdi ki gibi değilmiş... canım babam ilk defa hastanenin canımdan görmüş beni... bir gırgır şamata eve gelmişiz... evde bir bayram havası esmiş...


yakın zamanda bir telaş almıştı beni... "eyvah 30 yaş!!!" 
ee geldik 30 yaşa... ne başıma sihirli değnek değdi değiştim, ne de başka bir şey olmadı... artık ne bekliyorsam... çok büyütmüşüm yada çok telaşlanmışım... yaşla ilgisi yokmuş hiç bir şeyin onu öğrendim... hayatın getirdiklerine karşı duruşunmuş olgunluğun... sağlam, dik, güçlü durabiliyorsan eğer hayat ne getirirse getirsin sarsılmıyorsun yalanıyla yüzyüze geldim... 3 aydır da yüzleşiyorum bu yalanla... 


bu yıl her hangi bir günden farkı yok bu günün benim için... dünden, önceki günden hiç farklı değil...bundan sonrada hiç bir gün bir öncekinden farklı olmayacak...  aranmak, mesaj atılması tabi ki çok hoşuma gidiyor ama eksiğim bu yıl... bir elim eksik işte, zamanım da eksik... 12 kasım 2011'de kaldı bir yarım... ve benimle zamana ayak uydurmak istemiyor, zaman her şeyin ilacı diyenlere inat... bende istiyorum orada kalsın zaten...


kutlayanlar ise hayatımda gerçekten özel olan insanlar, doğru seçimler yapmış olduğum için mutluyum... 
30 yıl önce bu gün tamdım, şimdi eksik... 
...........