...GIZEMCE HAYAT...

Sıradan Akşamlar... Her gündüze uyandığımda Yeni bir hayat derdim içimden Gece ölümün soğukluğu Ve bende acının korkusu Sözler verdim... Tutamadım. Bir zaman sonra ben oldum Gündüze bakıp ağlayan Gecenin karanlığında Dünyayı sarmalayan. Ataol Behramoğlu

Ben hastayım ya hani... İşte böyle ses kısık, halsiz, bitkin olduğum zamanlarda canım hep abuk şeyler ister... Ana evinde rahattık, kadıncağız etrafımızda dört dönerdi... Şimdi kendin yapacaksın diyerek kolları sıvadım...  Gece pizzası yaptım...  Sonra da kilo aldım, veremiyorum diye ağlıyorum... Bana müstehak... :)) tarif veriyorum, yazın... Hamur, * Bir Fincan Yoğurt * Bir Fincan Sıvı yağ * Bir Yumurta Akı * Aldığı kadar un... yumuşak bir hamur olacak, hamur elinize yapışmıyorsa işlem tamamdır... :) Fincan; kahve fincanı... ;) İç malzemesi olarak ne isterseniz koyabilirsiniz...  O an ki keyfinize kalmış... 170 derecede 30 dk kadar pişiriyorsunuz...  İşte bu kadar...  Denemek isteyenlere afiyet olsun... Sevgiler,  Gizem S.

Merhabalar, Geçtiğimiz hafta bir hapşuruk ile başlayan, sırasıyla burun akıntısı, vücudunda kızarıklıklar, karın ağrısı şikayetiyle pazartesi kızımı doktora götürdüm... Sağlık ocağına yani... Ben kimsenin hakkını çiğnemeyi sevmem, ağrıdan ölüyor da olsam sıramı beklerim... Sağlık ocağındayken kızımda haliyle biraz mızırdandı... Arkadan bir hanım, doktora danışsanıza çocuk kıvranıyor gibi bir yorumda bulundu... Cevap verme gereği dahi duymadım... İşime karışanları pek sevmem... Nihayetinde sıramız geldi ve muayenemizi olduk... Korkulacak bir şey olmadığı da anlaşılmış oldu... Bir hastalık mı çıkarıyor endişesi taşıdım bir kaç gün... Allah'a çok şükür hiç bir şey çıkmadı... Üşütmüş ve biraz da gazı varmış... Şimdi turp gibi maşallah... Dışarısı o kadar sıcaktı ki, haliyle doktor klimayı en düşük seviye de çalıştırmış... Kızımı muayeneye götürdüm ben hasta oldum...  Klimaları ayarlayamıyorlar bir türlü, evet hava sıcak olmasına sıcak... Fakat d...

Bu çalışmayı Bayramdan çoook önce yapmıştım, resimleri bilgisayara atmakta geç kaldım... Bir çiçekle evime gelen beyaz seramik bir kaseydi... Zamanla içinde lazım olabilecek elimin altında olması gereken şeyleri sakladığım bir eşyaya dönüştü... Beyaz rengini daha önce oje ile değişik şekiller yaparak renk katmak istemiştim... Fakat eşimin oje kokusundan rahatsız olması ve benim pek vakit ayıramayacağımı düşünmem bu fikirden vazgeçirdi... İyi ki de denememişim... Dekupajı öğrendim ya her şeyde deneyeceğim... Kaçış, kurtuluş yok... Önce bej rengine boyadım... Sanırım bim'den almıştım, peçetenin hoşuma giden kısmını kesip dekupaj mediumu ile yapıştırdım... Farklı oldu, hatalarım yine oldu... Zamanla elim alışacak diye teselli ediyorum kendimi... :) Önceki halini fotoğraflamayı unutmuşum... Acele etmeyip, medium kuruduktan sonra fotoğraflasaymışım daha güzel görünürmüş...   Daha önce yaptığım kırımızı kutunun yanında y...

Dışarı çıkıp alış veriş yapmayı da seviyorum... İnternetten yapmak ise başka bir şey... Aldığın şeyin gelmesini beklemek, nasıl bir şey çıkacak, acaba göründüğü gibi güzel mi düşünmek farklı geliyor bana... Online alış veriş imkanı sunan bir çok sayfa var havuzda... Kimileri güven veriyor, kimiler tabiri caizse cacık geliyor bana... İlk dikkat ettiğim şey ana sayfa oluyor, iletişim bölümünde eğer iletişim formu varsa bazen es geçiyorum, benim için önemli olan iletişim kurabileceğim telefon numarası ve e-mail oluyor... Bu bilgileri bulduğumda eğer ilgimi çeken bir şey varsa hiç beklemiyorum... Mali işler müdürüne danışıp alıyorum...  Yine bu şekilde internetten alış veriş yaptım... Daha önce online alış verişte yeni keşfim diye bir yazı yazmıştım...  Şimdi yeni bir site daha keşfettim... Fakat bu başka; mobilya satışı yapılıyor... Bu sayfaya benzeyen bir çok sayfa vardır eminim... Neredeyse 5 yıldır evliyim... Biraz aceleye gelen evlilik hazırlıklarımız s...

Bazı şeyler vardır, insanın hayatını alt üst eden... Ben son 1 yıldır hayatımın alt üst olması durumundan oldukça sıkıldım... Aslına bakarsan son bir yıldan da fazla... Çorap söküğü gibi geldi her şey... Ya da ben algıda seçicilik yapıyorum... Bilemiyorum... Hayata gülümseyerek, "aman öyle oldu ama bu yönünü de düşünmek gerek, daha kötüsü olsaydı" diyerek, kısaca biraz polyyannacılık oynayarak bakamıyorum... Hayatımda dönüm noktası diye adlandırabileceğim olaylar yüzünden sanırım... Yaşadığım her olumsuzluk hayattan biraz daha koparıyor sanki... Olaylar karşısında nasıl duracağımı, ne diyeceğimi, sonrasında ne olacağını kestiremiyorum... Yoruldum, belki biraz da doldum... Eskiden zamanım mı boldu hatırlamıyorum ama her içim sıkıldığında kaleme kağıda sarılır, yazar, içimi döker ve rahatlardım... Boş vermişlik var birazda üzerimde... Hayat bir yerde sonlanıyor, ne için çabalayacağım ki... Gülsem ne olur, ağlasam ne olur... Ruhsuz, donuk, yorgun, hayattan umu...

Ben küçükken hatırladığım ender anılarımdandır... Evde temizlik oldu mu evden kaçmak isterdik... Çünkü annem oraya basma, buraya oturma gibi emirler verirdi...  Annem hem çalışan, hem arka arkaya gelmiş 2 çocuğu büyüten, hemde evinin işini asla aksatmayan bir kadındı...  Emirlerine uymaya çalışırken, çocukluk işte yanlış yaptığımız şeylerde olmuyor değildi hani... Şimdi kendime bakıyorum, neredeyse aynı şeyleri bende yapıyorum... 2 yaşındaki, oyundan başka bir şeyle ilgilenmeyen bir minik'e, oyuncaklarını toplaması gerektiğini anlatmaya çalışıyorum... Birde temizlik adabı vardı... o zamanlar...  Apartmanda oturduğumuz için, annem alt komşumuza bizi gönderir, balkonda çamaşırı varsa almasını, camları açıksa kapatmasını rica ederidik... Çocuk kibarlığıyla annem ne söylediyse aynı onun gibi cümle kurmaya çalışırdık... Çünkü kendi evimizi temizlerken başkalarını da düşünürdü annem... Öyle de düşünceli bir kadındır... Gel gelelim bunları neden anlatı...

Ben demiştim... Kendimi uyarmıştım da, dinlemedim... Evde ne var, ne yok diye gözüm sürekli yenileyecek bir şeyler arıyor... Eyvah mı demeliyim, yaşasın mı? Arasında gidip geliyorum... Zamanında bir çiçeğe ev sahipliği yapan, şimdilerde ojelerimi koyduğum bir sepetti... Kahverengi, bildiğiniz bir sepetti işte... Önce kenarından köşesinden çıkan hasırları kestim... Sonra aldım fırçamı elime, sıcak İstanbul günlerinden birinde, balkonumda boyadım...  Üzerinde peçete ile dekupaj yaptım... Bu işi çok sevdim, hem eğlenceli, hem keyifli... Bu biraz acele işi oldu, kırmızı kutucuk kuruyana kadar boş durmak istemedim...  Beğendiniz mi? Sevgiler, Gizem S.

Yaklaşık 1 ay önce yapmak istediğim şeylerin bir listesini yapmıştım... İşte  burada ... Eskiden de çok eğlenerek yaptığım hobime geri döndüm; ahşap boyama...  Küçük objeleri zımparalarken ben zorlanıyorum... Kolay bir yolunu henüz bulamadım... :)) Unutmuş olabilir miyim çekincesiyle küçük bir deneme yaptım...  Küçük bir kutu boyadım...  Ve daha önce hiç denemediğim iki tekniği denedim... Peçete dekupaj ve stencil teknikleri... Ben çok beğendim, ilk denemem olduğu için ufak tefek kusurlar oldu...  Peçeteyi biraz buruşturdum sanırım... Stencil da ise şablonu kaydırdım... Tecrübe ile bir sonrakinde nelere dikkat etmem gerektiği konusunda bilgi sahibi oldum...  Restoranlarda hesap için masaya getirilen kutulara benzettim, içinde bozuk paralarımı tutuyorum, takı kutusu olmak için bana biraz küçük geldi.. Bir türlü kurumayan vernik sorunum var, kapağını kapattığım zaman yapışıyor... Ona da çözüm bulursam süper hediyelikler ...

İlk defa hediyeleşme etkinliğine katıldım... Yeni insanlar tanımak, onların zevklerini anlamaya çalışmak ve bir paket hazırlamak çok keyifliydi...  Ramazan etkinliği için hediye paketim hazır...  Eksik kalan tek şey sahibi Sevgili Demy'nin Tutkusu'nun adres bilgisi...  Umarım benim heyecanla seçtiğim şeyleri beğenerek kullanır...

Aksesuara özel alışveriş sitesi Modapik.com ! Modapik.com Nedir? “Modapik; köşe bucak gezen, o günün modasına en uygun, özgün ve stil sahibi takıları bulup getiren, keyif dolu bir alışveriş sitesidir.” Takı dünyası, modadaki yeni akımlara ve değişimlere paralel olarak sürekli gelişen ve değişen dinamik bir dünyadır.  Özellikle dünyada çok konuşulan ve gelişmekte olan “fashion jewelry”; değerli madenler dışındaki malzemeler kullanılak yaratılan, tasarıma elverişli özelliği ve uygun fiyatlarıyla cazip olan bir alandır. Modapik, bu alanda bir moda editörü bakış açısıyla dünyada öne çıkan trendleri ve ürünleri meraklıları için bir araya getirir. Modapik’in İşleyişi Modapik’te “Koleksiyon”, “Vitrin” ve “Designers”  bölümlerinde farklı ürünler bulmak mümkün: Her hafta yeni bir “Koleksiyon”! Modapik her hafta yeni bir “ Koleksiyon” ile üyelerine farklı temalarda yeni ürünler sunuyor.  Örneğin; son koleksiyonlardan “Deniz Kokusu”nda ...

LSV Dükkan yani Lösev Dükkan’ında lösemili çocuklarımızın anneleri kendi elleriyle hazırladıkları organik kurabiyeler ve birbirinden renkli el emeği, göz nuru el işlerini sizlere sunuyor. LSV Dükkan bundan tam 12 sene önce LÖSEV Ankara’da, küçücük bir atölyede 5 anne ile başlayan bir çalışmayken bugün yüzlerce annenin ekmek parasını kazandığı meslek atölyeleri haline geldi.                                        Beslenme ile kanser arasındaki yakın ilişkiye dikkat çekmek için kurulan bu minicik atölye, seneler içerisinde azim, sevgi ve inançla büyüdü. Giderek büyüyen ve insanın içini ısıtan bu başarı öyküsü, LSV Dükkan markasını yaratmaya kadar uzandı. Lösemili çocuklarımızın annelerinin umutlarını, hayallerini işlediği, sevgiyle yoğurduğu her bir LSV Dükkan ürünü sevgili çocuklarımızı hay...

Döndüüüüm... Ailemle geçirdiğim harika bir haftayı, annemi, kardeşimi tüm sevdiğim dostlarımı geride bırakıp yine İstanbul'a döndüm... Kimse alınmasın evimi özlemişim ama anne yanında olmanın paha biçilemez günleri bitti... Kaç yaşında olursam olayım annemin yanındaki o rahatlık vazgeçilemez... Canlarım, ananem ve babamı da ziyaret ettik... Bol bol dua ettik kabirlerinde... Allah kabul etsin... Minima henüz anlayamadığı için çok sorular soruyor haliyle, burnumuzu çeke çeke anlatmaya çalışmaktansa geçiştirmeyi tercih ettim... Olumsuz etkilenmesini istemiyorum, hayatın gerçekleriyle yüzleşmek için çok çok çok çok erken... Annem ve Benan ile Batıkent sosyete pazarının altını üstüne getirdik... Anne kız alış veriş yapmayı özlemişim...  En sık görüştüğüm kuzenim Hülya Ablama gittik... Bir bakıma ablalık yaptığım çocuklarının delikanlı olduklarını görünce yaş depresyonuna girecektim... Ve canım Hülya Ablam benim en sevdiğim kekten yapmış... İnsanın kendini öz...