Yorgunum...

Bazı şeyler vardır, insanın hayatını alt üst eden...

Ben son 1 yıldır hayatımın alt üst olması durumundan oldukça sıkıldım...

Aslına bakarsan son bir yıldan da fazla...

Çorap söküğü gibi geldi her şey...

Ya da ben algıda seçicilik yapıyorum... Bilemiyorum...

Hayata gülümseyerek, "aman öyle oldu ama bu yönünü de düşünmek gerek, daha kötüsü olsaydı" diyerek, kısaca biraz polyyannacılık oynayarak bakamıyorum...

Hayatımda dönüm noktası diye adlandırabileceğim olaylar yüzünden sanırım... Yaşadığım her olumsuzluk hayattan biraz daha koparıyor sanki... Olaylar karşısında nasıl duracağımı, ne diyeceğimi, sonrasında ne olacağını kestiremiyorum...

Yoruldum, belki biraz da doldum...
Eskiden zamanım mı boldu hatırlamıyorum ama her içim sıkıldığında kaleme kağıda sarılır, yazar, içimi döker ve rahatlardım...

Boş vermişlik var birazda üzerimde... Hayat bir yerde sonlanıyor, ne için çabalayacağım ki... Gülsem ne olur, ağlasam ne olur...

Ruhsuz, donuk, yorgun, hayattan umudunu kesmiş...

Olmak istediğim bu değil aslına bakarsan...



Yorumlar